“Pusto (Stany)”
O wystawie: „Kiedyś nazwałem je “Krajobrazy wewnętrzne / Internal landscapes” – bo te słowa najpełniej, najzgrabniej opisują ten stan. Wiele lat temu, gdy zaczynałem swoją fotografie świat inny. Zarówno ten na zewnątrz, jak też ten wewnętrzny, będący emanacją, koktatilem zakosztowanych obrazów, słów, emocji i znaczeń. Wtedy polowałem na brak. Na chwilowe, bezczelnie i jednoznaczne zanikniecie narzuconej rzeczywistości. Kompozycję złożoną z proporcji, światła i paradoksu. Poszukiwałem scenografii porzuconej, dokonanej lub zapomnianej.
W mej interpretacji otrzymywała ona nowe, domknięte w kwadratowym kadrze znaczenie lub wzmacniała to, które pierwotne, niedostrzegalne było przez nieświadomego sytuacji ustawodawcę. English version of the text
Dzisiaj, krocząc ta sama ścieżka со przed laty – ze zdumieniem odkrywam, że scena pustoszeje łatwiej, znaczenia stają się wprost narzucające w swojej metaforycznej prostocie. Nieobecność jest już jakby oczywista. Nie trzeba jej szukać. Krzyczy wręcz z każdej sceny, z braku człowieka lub роzornej tylko jego obecności.
Po 18 latach fotografowania, ze zdumieniem stwierdzam, ze plan zdjęciowy dla mojego stylu fotografii, wrażliwości i sposobu wewnętrznej percepcji – wręcz się powiększa, zamiast kurczyć. Oto powszechny paradoks miłości. Im więcej jej odkrywamy, tym dalej wydaje się znajdować horyzont jej kresu. Wpatrując się weń intensywnie. W tą “Cienką, zamgloną linię”, roztapiamy się i gubimy w samych sobie. Wzrok nasz, obiegając Ziemie, która na szczęście dla miłości jest kulista. Dostrzega plecy nas samych. Wpatrujących się w swe własne, przed laty Zaginione spojrzenie.
O mnie: Fotografuje z pasja od 19 lat. Od ponad 12 lat również jako zawodowy fotograf,
kontynuując jednocześnie moja miłość do analogowej fotografii artystycznej. A jest оnа dla mnie takim klasycznym slow photography, gdzie mogę posłużyć się z dużą dozą świadomości tym medium do wyrażenia estetycznej і artystycznej ekspresji. Mam na koncie wiele wystaw zbiorowych і indywidualnych oraz publikacji zarówno w prasie drukowanej, jak też wdedykowanych fotografii internetowych przestrzeniach ekspozycyjnych.
Przez ponad 6 lat pracowałem jako dziennikarz branżowy w miesięczniku poświęconym fotografii – jako felietonista, fotograf i rozmówca przeprowadzający wywiady. Moje prace fotograficzne sprzedają się na profesjonalnym rynku sztuki. Jestem finalista prestiżowego konkursu SWPA 2023 w sekcji dla profesjonalistów, w kategorii portfolio. Wyróżnieniu temu towarzyszyła wystawa zbiorowa w londyńskim Somerset House.
Moja strona internetowa gasiorowski.net z pełną świadomością została 18 lat temu nazwana The Lifetime Project – to ogólny klucz do rozumienia, czym jest dla mnie fotografia
