Errata // wystawa portretów //
Według jednej z definicji, centrum miasta – to miejsce pełne energii, na której obecność zawsze możesz liczyć; innymi słowy: w centrum zawsze coś się dzieje i dokładnie to do niego przyciąga. Ale skąd właściwie pochodzi ta energia? Skąd miasta ją czerpią? Przecież musi być jej dużo, musi płynąć, być wielobarwna… Dobrze działające miasto posiada wiele źródeł zasilania: złożoność, gęstość, ruch, muzykę, dźwięki, teatralność, zmysłowość, szczególną architekturę, szczególne osoby. Wyjątkową grupę w tym zestawieniu tworzą ludzie miasta – osoby, które podnoszą energetykę miejsca, poprzez własną swoistość, specyficzność, inność. Są inni, bo mają inny wygląd, inne niż my tempo, inną emisję głosu, którym oznajmiają miastu i światu swoje, inne od innych, opowieści – są też zawsze, niczym mur i bruk, wpisani w konkretne miejsca: na placu czy w zaułku – gdzie zawsze cię wzruszą, przestraszą, rozśmieszą do łez; w takich sprawach możesz na nich liczyć. English version of the text
A jak wygląda ich życie poza ulicą? Niewiele o tym wiadomo – bo nie są to osoby prywatne – są publiczni, i przez to, rok po roku, stają się zasobem swojego miasta. Przynależą bardziej do jego materii, z jej bezruchem i niezmiennością, niż do człowieczego pośpiechu i żywiołu ciągłej zmiany. Jednocześnie są niemal przezroczyści – najczęściej zauważamy ich wyraźnie dopiero wówczas, gdy już ich nie ma. Ludzie miasta – Gdańska, Poznania, Kielc – ludzie Krakowa.
„To Kraków, lecz takie osoby są wszędzie. Niezależnie od miejsca, w którym przebywasz. Są charakterystycznym i nieodłącznym elementem przestrzeni. Spotykamy je na każdym kroku. Wtopieni w ulice, zrośnięci z kamienicami, tworzą miejski pejzaż. Niekoniecznie taki, jakim widzą go turyści. Uliczna Legenda” [Radek Rymut, Kraków 2025].
kuratorka: Monika Zawadzka
Radek Rymut fotograf; absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Teatralnej i Telewizyjnej im. Leona Schillera w Łodzi; reportażysta, portrecista, autor okładek płyt i książek. Wieloletni fotograf krakowskiego tygodnika Przekrój – publikował reportaże i portrety na łamach wielu periodyków. W 1996 roku reportaż “Dziki wschód”, drążący temat ściany wschodniej i sytuacji po upadku PGR-ów, został uhonorowany tytułem najlepszego fotoreportażu roku w prestiżowym konkursie Polskiej Fotografii Prasowej. Pomimo pracy z fotografią cyfrową, wciąż szczególnym sentymentem obdarza zapis analogowy. Z urodzenia i z wyboru Krakus.
wystawa gościła w roomsgallery od 8.marca do 10.kwietnia 2025
muzyka towarzysząca wystawie: Katarzyna Podpora / soundcloud
